Eva zaniosła się śmiechem. Michaił odebrał jej cygaro. Zbliżał się świt, lecz w małym,

- Rozumiem, że nie wracam już do Cordiny?
- Żyjesz? – zapytał, szturchając blondyna. Nie chciał okazywać zbyt wiele czułości
Odwrócił się, ale wzrok wciąż miał nieobecny. I groźny. Zaraz jednak rozchmurzył się i nawet uśmiechnął. Obiecał sobie, że tego dnia nie będzie myślał o Blaque'u. Miał już dość. Drażniło go, że jego życie i życie jego najbliższych upływa w lęku z powodu gróźb żądnego krwi szaleńca.
- Przeszedł! - wyszeptała niemal bezgłośnie, kiedy ostatni gracz ukazał się na końcu
zaprzeczyć, że mu się poszczęściło, więc zamilkła. Ale przyrzekła sobie w duchu, że jeśli
nie zamierzała go powstrzymywać. Oddawała mu się całkowicie, ciałem i duszą, pozwalała
uprzejmie. Alec już miał odejść, gdy usłyszał aż nazbyt dobrze mu znany głos.
- To Knight House, dom mojego najstarszego brata Roberta. Nikogo tu teraz nie ma -
Kiedy nagle pojawił się przed nimi ostry zakręt, pokonali go bez chwili wahania. Dwadzieścia metrów niżej kipiało wzburzone morze. Jeździec spojrzał w dół, w ślad za drobnymi kamykami, które bezszelestnie nikły w otchłani, ale nawet przez myśl mu nie przeszło, żeby zwolnić biegu. Tak wysoko w górze nie czuć było zapachu morza. Ledwie dobiegało tu bicie fal o skały nabrzeża.
brwią. Chłopak przełknął nerwowo ślinę, próbując jakoś poukładać sobie w głowie
Becky odbiła się od dna i podpłynęła ku niemu, pozornie przypadkowo. Gdy książęca córka
- Chodźmy - szepnął nagląco. - Nie rób mi zawodu, Becky. Powiedz „Tak!” Musimy
Gdy nadeszła jego kolej, położył kolejne dwa czerwone sztony na białym krążku i
wydała jeden ze swoich niezrównanych balów. Muzycy ustawili instrumenty na galerii.

– Co słychać?
Co za gest.
– Czemu nie?
– Były członek rodziny – poprawił Bledsoe, co rozdrażniło Hayesa jeszcze bardziej.
Caitlyn nie mogła się pozbyć wrażenia, że ktoś ją obserwuje. Siedziała w gabinecie przed komputerem. Pracowała nad projektem, który odkładała już prawie od tygodnia. Z głośników sączył się delikatny jazz. Wstała, spojrzała czujnie przez firanki. Była noc,
Czy miała w sobie dość nienawiści, by na zimno rozkoszować się zemstą? Chyba nie. Jest
spoważniała, jakby dopiero teraz zdała sobie sprawę z powagi sytuacji. – Chciałam się
O1ivia już wyszła.
oczami mordercy, więc to, że widzisz mamę lub że wydaje ci się, że ją widzisz, nie znaczy, że
Czuł w głowie pulsowanie, miliony pytań przebiegały mu przez głowę. Kim ona jest?
kable. Remont przerwano nieoczekiwanie. Z powodu recesji?
Co jest?
jazzu, nie czuł pikantnych zapachów cajuńskich dań, które unosiły się nad ulicą.
istniało realne zagrożenie, że powstanie tu korek. Funkcjonariusze w mundurach pilnowali
A jednak...